Emaitzak: 37

ES EU
Fabrikazio mekanikoa (4)
el dióxido carbónico es la fuente primaria o secundaria de carbono, ya que el nitrógeno actúa como escudo, karbono dioxidoa karbono-iturri primarioa edo sekundarioa da, nitrogenoak ezkutu gisa baitihardu,

Materiala: Mekanizazio bidezko Produkzioa

Este proceso crea una película de diamante usando energía láser y dióxido carbónico como fuente de carbono: Prozesu horretan, laser-energia eta karbono dioxidoa erabiltzen dira karbono-iturri gisa, diamantezko geruza bat sortzeko:

Materiala: Mekanizazio bidezko Produkzioa

Ciertamente hay gran cantidad de tipos de láser (más de 5.000), pero en el ámbito del mecanizado los más utilizados son los de gas de dióxido de carbono y los de estado sólido (de distintos elementos). Laser mota asko daude (5.000 baino gehiago), baina, mekanizazioaren esparruan, karbono dioxidoko gasekoak eta egoera solidokoak (hainbat elementurenak) dira erabilienak.

Materiala: Mekanizazio bidezko Produkzioa

A diferencia del sistema de chorro de agua con abrasivo, el elemento gas es seco, siendo los más utilizados: el aire seco, el nitrógeno, el dióxido de carbono y el helio, a presiones que van desde 0,25 a 1,5 Mpa. Ur- eta urratzaile-zorrotada bidezko ebaketan ez bezala, urratzailea duen elementua (gasa) lehorra da. Gehien erabiltzen diren gasak aire lehorra, nitrogenoa, karbono dioxidoa eta helioa dira, 0,25-1,5 Mpa-ko presioetan.

Materiala: Mekanizazio bidezko Produkzioa

Irudi pertsonala (3)
Sin embargo, si comparamos la cantidad de cada gas, entre la sangre arterial y la venosa, hay mas oxígeno en la primera que en la segunda, mientras que la sangre venosa lleva más dióxido que la arterial. Hala ere, arterietako eta zainetako odoleko gas bakoitzaren kantitateak erkatzen baditugu, oxigeno gehiago dago arterietako odolean zainetakoan baino, baina zainetako odolak arterietakoak baino karbono dioxido gehiago edukitzen du.

Materiala: Elektroestetika

Las moléculas liposolubles, como el oxígeno y el anhídrido carbónico, pasan rápidamente a través de los componentes lípidos de las membranas de las células endoteliales. Molekula lipodisolbagarriak (oxigenoa eta karbono dioxidoa, esaterako) berehala igarotzen dira zelula endotelialen mintzen osagai lipidoen bidez.

Materiala: Elektroestetika

Des-tacan el sodio, cloro, sulfatos, bicarbonatos, magnesio, calcio, potasio, yodo, así como gases (oxígeno, hidrógeno y dióxido de carbono) y materia orgánica, como el fitoplancton, zooplancton, algas, y gran diversidad de microorga-nismos siempre más abundantes cerca de las costas. Hauek dira osagai nabarmenenak: sodioa, kloroa, sulfatoak, bikarbonatoak, magnesioa, kaltzioa, potasioa, iodoa, gasak (oxigenoa, hidrogenoa eta karbono dioxidoa), materia organikoa (fitoplanktona, zooplanktona, algak) eta itsasertzean ugariagoak diren mikroorganismo ugari.

Materiala: Elektroestetika

Zehar-lerroa (5)
El carbono de las partículas de hollín se somete a oxidación con el oxígeno, transformándose en dióxido de carbono. Kedar-partikuletako karbonoa oxidatu egiten du oxigenoak, eta karbono dioxido bihurtzen da.

Materiala: Motorraren sistema Osagarriak

Con estas medidas se llega a una temperatura entre 600 °C y 650 °C. A estas temperaturas, como sabemos, el hollín depositado se oxida, transformándose en dióxido de carbono. Neurri horiekin, 600 °C eta 650 °C arteko tenperatura iristen da. Tenperatura horiekin, oxidatu egiten da metatutako kedarra, eta karbono dioxido bihurtzen da.

Materiala: Motorraren sistema Osagarriak

Elresto está constituido por adiciones de dióxido de carbono, nitrógeno e hidrocarburos menos significantes. Gainerakoa, berriz, gehitu zaizkion karbono dioxidoa, nitrogenoa eta hidrokarburo ahulagoak.

Materiala: Motorraren sistema Osagarriak

Al finalizar el trayecto hidrolítico, el agente reductor se ha disgregado y ha formado dióxido de carbono (CO 2 ) y amoníaco (NH 3 ). Ibiltarte hidrolitikoa amaitzean, sakabanaturik egoten da jada agente erreduzitzailea eta karbono dioxidoa (CO2) eta amoniakoa (NH3) sortuak izaten ditu.

Materiala: Motorraren sistema Osagarriak

En esta situación, al no haber oxígeno suficiente para la recombinación de todo el hidrocarburo, un porcentaje de la mezcla no se quema de forma completa por lo que, aparte del dióxido de carbono natural de la mezcla, también aparece monóxido de carbono (CO). Beraz, hidrokarburo guztia birkonbinatzeko adina oxigeno ez dagoenez, nahastearen portzentaje bat ez da erabat erretzen; hori dela eta, nahasteak berez duen karbono dioxidoaz gain, karbono monoxidoa ere (CO) sortzen da.

Materiala: Motorraren sistema Osagarriak

Kimika (4)
El gas natural es una mezcla de hidrocarburos que contiene sobre el 85 por ciento de metano, hasta 10 por ciento de etano, y 3 por ciento de propano y butano, y en menor cantidad dióxido de carbono, nitrógeno, oxígeno, sulfuro de hidrógeno y helio. Gas naturala hidrokarburoen nahasketa bat da: ehuneko 85 metano, ehuneko 10eraino etano, eta ehuneko 3 propano eta ehuneko 3 butano, eta, kantitate txikiagoan, karbono dioxidoa, nitrogenoa, oxigenoa, hidrogeno sulfuroa eta helioa.

Materiala: Kimika-industriaren oinarrizko eragiketak

También hay que tener cierto cuidado con las posibles alteraciones de la muestra producidas por el material de que está construido el recipiente que la contiene, la acción de la humedad, del oxígeno, del dióxido de carbono, de la luz o del calor pueden variar la composición de la muestra. Gainera, kontuz ibili behar dugu laginean gerta daitezkeen aldaketekin; izan ere, laginaren konposizioa alda dezakete lagina gordeta dagoen ontziaren materialak, hezetasunak, oxigenoak, karbono dioxidoak, argiak edo beroak.

Materiala: Kimika-industriaren oinarrizko eragiketak

Calcula la solubilidad del gas dióxido de carbono en g/l de agua: Kalkula ezazu karbono dioxido gasaren disolbagarritasuna (g/l):

Materiala: Kimika-industriaren oinarrizko eragiketak

Es preciso desarrollar el sentido común y los conocimientos de química para aventurar hipótesis correctas como por ejemplo que en toda combustión de una sustancia orgánica a alta temperatura y con aire suficiente todo el carbono se convierte en dióxido de carbono, todo el hidrógeno en agua, todo el azufre en anhídrido sulfuroso y todo el nitrógeno en nitrógeno molecular. Zentzu komuna eta kimikako ezaguerak erabili behar dira hipotesi zuzenak formulatzeko; adibidez, substantzia organiko bat tenperatura altuan eta behar beste airerekin errez gero, karbono guztia karbono dioxido bihurtuko dela, hidrogeno guztia ur, sufre guztia anhidrido sulfuroso eta nitrogeno guztia nitrogeno molekular.

Materiala: Kimika-industriaren oinarrizko eragiketak

Instalatze eta mantentze lanak (4)
Es un parámetro que mide el poder de calentamiento producido por un kilo de toda sustancia emitida a la atmosfera, en relación con el efecto producido por un kilo de dióxido de carbono (CO 2) que se toma como referencia, sobre un tiempo de integración dado. Parametro horrek integrazio-denbora jakin batean atmosferara isuritako kilo bat substantziak sortutako berotze-ahalmena neurtzen du, erreferentziatzat hartzen den karbono dioxido (CO 2) kilo batek eragindako efektuarekin alderatuta.

Materiala: Ekipo eta instalazio termikoak

Los más conocidos son el agua, la espuma, el polvo y el anhídrido carbónico. Produktu ezagunenak ura, aparra, hautsa eta karbono dioxidoa dira.

Materiala: Ekipo eta instalazio termikoak

Los agentes extintores más conocidos son: agua, espuma, polvo y anhídrido carbónico. Hauek dira agente itzaltzaile nagusiak: ura, aparra, hautsa eta karbono dioxidoa.

Materiala: Ekipo eta instalazio termikoak

A continuación, se describen los diferentes agentes extintores: agua, espuma, polvo y anhídrido carbónico. Ondoren, agente itzaltzaileak deskribatu dira: ura, aparra, hautsa eta karbono dioxidoa.

Materiala: Ekipo eta instalazio termikoak

Ostalaritza eta turismoa (5)
Otros inconvenientes derivados de la propia tecnología de EAP como los problemas de colapso del envase, la formación de exudado sobre el alimento en atmósferas ricas en dióxido de carbono, la aparición de patologías vegetales, la producción de numerosos residuos plásticos altamente contaminantes, etc. ABO teknologiak berak eragiten dituen beste desabantaila batzuk: ontzien kolapsoa, karbono dioxido askoko atmosferetan elikagaiaren gain gerta daitekeen exudazioa, landare-patologiak sortzeko arriskua, hondakin plastiko oso kutsagarriak ekoiztea, etab.

Materiala: LANEKI_Sukaldaritza.tmx

Entre los gases más utilizados están el oxígeno, el dióxido de carbono y el nitrógeno, que ejercen su acción protectora solos o combinados en una proporción distinta a la que presentan en la atmósfera terrestre. Gehien erabiltzen diren gasak, besteak beste, oxigenoa, karbono dioxidoa eta nitrogenoa dira. Gas horiek funtzio babeslea dute, bai banaka erabiliz, bai Lurreko atmosferan duten proportzioa ez bezalako proportzio batean konbinatuz.

Materiala: LANEKI_Sukaldaritza.tmx

Sin embargo, las reacciones metabólicas de determinados productos consumen algunos gases (oxígeno) y generan otros (dióxido de carbono, etileno) que alteran esta composición inicial. Baina produktu batzuetan gertatzen diren erreakzio metabolikoek gas batzuk (oxigenoa) kontsumitzen dituzte, eta beste batzuk (karbono dioxidoa, etilenoa) sortzen, eta hala, atmosferaren hasierako osaera aldatu egiten da.

Materiala: LANEKI_Sukaldaritza.tmx

FIGURA 4.16. Variaciones del ambiente gaseoso en envases con productos metabólicamente activos bajo una atmósfera modificada. 1) Composición inicial de la atmósfera protectora; 2) consumo de oxígeno y producción de dióxido de carbono y vapor de agua debido a los procesos metabólicos del producto; y 3) difusión de gases a través del material de envasado de permeabilidad selectiva. 4.16. IRUDIA. Produktu metabolikoki aktiboak dituzten ontziak atmosfera aldatuaren eraginpean jartzean gertatzen diren gas-ingurunearen aldaketak. 1) Atmosfera babeslearen hasierako osaera; 2) produktuaren prozesu metabolikoen eraginez oxigenoa kontsumitzea eta karbono dioxidoa eta ur-lurruna sortzea; eta 3) gasen hedapena, iragazkortasun selektiboko ontziratze-materialean zehar.

Materiala: LANEKI_Sukaldaritza.tmx

Los gases más utilizados comercialmente son dióxido de carbono, oxígeno y nitrógeno (cuadro 4.7). Aparte de éstos, se investigan otros gases para la conservación de alimentos como monóxido de carbono, algunos gases nobles, cloro, óxido nitroso, ozono, etc. Erabilera komertzialerako gehien baliatzen diren gasak karbono dioxidoa, oxigenoa eta nitrogenoa dira (4.7. taula). Dena den, elikagaiak kontserbatzeko beste gas batzuk baliagarriak izan daitezkeen ikertzen ari dira; esaterako, karbono monoxidoa, gas noble batzuk, kloroa, oxido nitrosoa, ozonoa, etab.

Materiala: LANEKI_Sukaldaritza.tmx